Латник Григорій (1937)

Блок О.О. «По березі хворий знесилено брів...»
Мандельштам О.Е. «Здригаюся я від холоду...»
Мандельштам О.Е. «І Шуберт на воді...» («Восьмивірші»)
Мандельштам О.Е. «Лякає нас життєва твань...»
Мандельштам О.Е. Автопортрет
Мандельштам О.Е. В лице морозу я один глядів
Мандельштам О.Е. Він пам’ятає черевиків знос
Мандельштам О.Е. Де листов’я тихо дихає
Мандельштам О.Е. Живемо, а під нами – німотні краї
Мандельштам О.Е. Коли на вулицях і в тишині келейній
Мандельштам О.Е. Коли удар з ударами стрічається
Мандельштам О.Е. Колються вії, у грудях скипіла сльоза
Мандельштам О.Е. Ленінград
Мандельштам О.Е. Ми в лицемірстві дуже вперті
Мандельштам О.Е. Мій спів, коли гортань сира...
Мандельштам О.Е. Мова кілка в араратській долині
Мандельштам О.Е. На вулиці темній, де табір
Мандельштам О.Е. На мене націлились черемха і груша
Мандельштам О.Е. Набувши зір вузьких і лютих ос
Мандельштам О.Е. Надвечір не гудів стрілчастий ліс...
Мандельштам О.Е. Не місяць, ні, а світлий циферблат
Мандельштам О.Е. Позбавивши мене морів і порятунку
Мандельштам О.Е. Природа – той же Рим, відбилася у нім
Мандельштам О.Е. Промінь, хоч малою мірою
Мандельштам О.Е. Реймс – Лаон
Мандельштам О.Е. Розриви круглих бухт...
Мандельштам О.Е. Сніг менше падає, присталий
Мандельштам О.Е. Твоїм плечам вузьким під бичем...
Мандельштам О.Е. Той, хто знайшов підкову
Мандельштам О.Е. У санях, де настелено солому
Мандельштам О.Е. У тихих передмістях сніг
Мандельштам О.Е. Я мерзну. А прозориста весна
Мандельштам О.Е. Я мушу жити, хоч і вмер два рази
Мандельштам О.Е. Я нині в павутині світловій,
Мандельштам О.Е. Я п’ю за воєнні айстри, за осуд...
Мандельштам О.Е. Як вівці, в лячності своїй
Мандельштам О.Е. Як світлотіні мученик Рембрандт