| Блок О.О. | «По березі хворий знесилено брів...» |
| Мандельштам О.Е. | «Здригаюся я від холоду...» |
| Мандельштам О.Е. | «І Шуберт на воді...» («Восьмивірші») |
| Мандельштам О.Е. | «Лякає нас життєва твань...» |
| Мандельштам О.Е. | Автопортрет |
| Мандельштам О.Е. | В лице морозу я один глядів |
| Мандельштам О.Е. | Він пам’ятає черевиків знос |
| Мандельштам О.Е. | Де листов’я тихо дихає |
| Мандельштам О.Е. | Живемо, а під нами – німотні краї |
| Мандельштам О.Е. | Коли на вулицях і в тишині келейній |
| Мандельштам О.Е. | Коли удар з ударами стрічається |
| Мандельштам О.Е. | Колються вії, у грудях скипіла сльоза |
| Мандельштам О.Е. | Ленінград |
| Мандельштам О.Е. | Ми в лицемірстві дуже вперті |
| Мандельштам О.Е. | Мій спів, коли гортань сира... |
| Мандельштам О.Е. | Мова кілка в араратській долині |
| Мандельштам О.Е. | На вулиці темній, де табір |
| Мандельштам О.Е. | На мене націлились черемха і груша |
| Мандельштам О.Е. | Набувши зір вузьких і лютих ос |
| Мандельштам О.Е. | Надвечір не гудів стрілчастий ліс... |
| Мандельштам О.Е. | Не місяць, ні, а світлий циферблат |
| Мандельштам О.Е. | Позбавивши мене морів і порятунку |
| Мандельштам О.Е. | Природа – той же Рим, відбилася у нім |
| Мандельштам О.Е. | Промінь, хоч малою мірою |
| Мандельштам О.Е. | Реймс – Лаон |
| Мандельштам О.Е. | Розриви круглих бухт... |
| Мандельштам О.Е. | Сніг менше падає, присталий |
| Мандельштам О.Е. | Твоїм плечам вузьким під бичем... |
| Мандельштам О.Е. | Той, хто знайшов підкову |
| Мандельштам О.Е. | У санях, де настелено солому |
| Мандельштам О.Е. | У тихих передмістях сніг |
| Мандельштам О.Е. | Я мерзну. А прозориста весна |
| Мандельштам О.Е. | Я мушу жити, хоч і вмер два рази |
| Мандельштам О.Е. | Я нині в павутині світловій, |
| Мандельштам О.Е. | Я п’ю за воєнні айстри, за осуд... |
| Мандельштам О.Е. | Як вівці, в лячності своїй |
| Мандельштам О.Е. | Як світлотіні мученик Рембрандт |